Күк йөзендә балкучы Йолдыз
“...Язмыш синең тез астыңа китереп сукса - егылмас өчен, якасына ябыш. Утларга салса, үзең аннан да көчле ян, шул вакыт аның кызуын сизмәссең. Суларга ташласа-күбек булып өскә күтәрелмә, асылташ булып төпкә бат, ялтыравыңны күреп, чумып алырлар. Тузан итеп һавага күтәрсә - яңгыр тамчыларына кушылып, җиреңә төш. Караурманнарда адаштырса - кояшка карап юл сайла. Ташлар белән бастырса - чишмәгә әверелеп ургы. Җиргә күмсә -орлык шикелле тишелеп чык. Җилкәнеңне җилләр екса - йөрәгеңне җилкән итеп күтәр. Нинди генә очракта да җиңәргә өйрән. Көчле рухлылар гына максатларына ирешә алалар. Түземлеләр генә бәхеткә лаек”.
Ф. Яруллин
...Кичке манзарага сокланып, кышкы урам буйлап, әкрен генә атлыйм.Күңелемдә Ф.Яруллинның әлеге канатлы сүзләре. Ә карашым әнисе кулларыннан ычкынмаска тырышып атлаучы балада. Кичке суык та,каршы исүче җилләр дә куркытмый аны. Иң сокланганы: аяз күктә җем-җем итеп янган йолдызлар.Баланың телендә мең дә бер сорау. Ул йолдызны кем кабызган? Алар нигә җемелди? Алар арасында аның да йолдызы балкырмы?